فرياد من از داغ توست ...... بيهوده خاموشم مکن ...... حالا که يادت ميکنم ...... ديگر فراموشم مکن ...... همرنگ دريا کن مرا ...... يکبار معنا کن مرا

اوقات حزن شيعه ي اثني عشر رسيد گوياکه شاه تشنه بدشت خطر رسيد

آفاق پر عزا شد ولرزيد عرش حق در کربلا چوزاده ي خير البشر رسيد

زآواز طبل عشرت اعدا بکربلا هنگام رنج زينب خونين جگر رسيد

ليلي زبي پناهي خود ميزند بسر داند که وقت فرقت اوبر پسر رسيد

پروانه وار، دور قد سرو اکبرش گرديد وگفت شام وصالم بسر رسيد

کلثوم از فراق اباالفضل نامدار با ناله گفت ، پيک اجل بي خبر رسيد

شد نو عروس ازغم قاسم درالتهاب گفتا که وقت گريه ي شام وسحر رسيد

صد آه از فسردگي خاطر رباب داند که ظلم حرمله در اين سفر رسيد *

*- ص 6-طوفان کربلا -انتشارات رجبي -گردا<رنده : سيد خراساني(سيد حسين سجادي)

-------- فرا رسيدن ماه محرم ----------------

تا شاه تشنه لب بديار بلا رسيد افغان کودکان ززمين بر سما رسيد

چون حر نامدار سر راه را گرفت شيون زاهل بيت بعرش علا رسيد

زينب چنين بگفت زسوزدل آن زمان يامصطفي !حسين تو در کربلا رسيد

اي شحنه النجف ، پدر باوقار من نور دوچشم تو بدو صد ابتلا رسيد

عباس نامدار وعلمدار شاه دين سقاي طفلهاي حسين با نوا رسيد

يا فا طمه ! عروس تو، ليلاي خونجگر دراين زمين پر غم ماتم سرارسيد

آندم بگفت ، مادر قاسم بصد فغان شد موسمي که پيک اجل از قفا رسيد

در ناله شد رباب ،بگفتا کهاي دريغ ! بر گشت روز گار ، زمان قضا رسيد

پس شاه کربلا بجوانان با وفا فرمود : حکم گفته ي قالوا بلي رسيد

يارب توشاهدي که مطيعم بامر تو گر پيکرم به تيروسنان از جفا رسيد

برمن ببخش جرم فقيهي بروزحشر سلطاني اشکبار زشرح عزا رسيد*

*-ص 7 طوفان کربلا -انتشارات رجبي -گردآورنده سيد خراساني (سيد حسين سجادي)

خورشيد چراغکي ز رخسار عليست / مه نقطه کوچکي ز پرگار عليست

هرکس که فرستد به محمد صلوات / همسايه ديوار به ديوار عليست

بزرگترين عيدشيعان برشمادوست عزيزمبارك باشد.